De World Servants deelnemers zijn weer terug van hun project.
Hier de foto's

Lianne de Ruiter schrijft over haar project in Malawi:

Het warme hart van Afrika was afgelopen zomer de bestemming van mijn project. En het wordt niet voor niets het warme hart van Afrika genoemd. Wat is Malawi een mooi land met prachtige mensen en onbeschrijflijk mooie natuur.
Samen met een groep van in totaal 27 personen hebben we twee klaslokalen en twee latrines gebouwd in het kleine dorpje Kapirimtiwa dat ver in de binnenlandse heuvels van Malawi ligt.

Door de komst van de klaslokalen en ook de lerarenwoningen die drie weken eerder werden gebouwd door een andere World Servants groep is er voor de kinderen in het dorp beter onderwijs beschikbaar.
We hebben met elkaar bergen cement en beton geschept, naar hartenlust muren gemetseld, getimmerd en gezaagd, ijzer gevlochten, een marathon aan meters gereden met kruiwagens grond, muren gestuukt, geschilderd en nog veel meer. En dit allemaal samen met de lokale bevolking. Door deze manier van samenwerken ontstaan de meest bijzondere gesprekken en vriendschappen.
Het is zo inspirerend om te zien met hoe veel enthousiasme en overtuiging het geloof wordt beleefd en gedeeld, hoeveel hoop en kracht hieruit wordt gehaald. Ook is het heel mooi en bemoedigend om te zien hoe de deelnemers in de groep genieten, hun talenten ontdekken en groeien in hun relatie met God.

Wat ik heb ervaren in Malawi is zo veel gastvrijheid, liefde, blijdschap en dankbaarheid. Ondanks veel moeite en tegenslagen, zeker de afgelopen tijd dat er geen regen is gevallen en veel oogsten zijn mislukt blijven de inwoners van Kapirimtiwa hoop houden en God danken voor alle zegeningen die ze ontvangen.
Ik wil ook jullie allemaal bedanken voor de ondersteuning het afgelopen jaar. Dit heeft er mede voor gezorgd dat ik deze onvergetelijke tijd in Malawi heb mogen beleven en zelf heb mogen ervaren wat bouwen aan jezelf door te bouwen voor een ander inhoudt.

Anneloes de Weijer schrijft:

Hoi lieve lezers, ik ben deze zomer naar het noorden van Ghana geweest! We hebben daar in 3 dorpjes latrines en girlchangingrooms gebouwd. Ook hebben we in een van de dorpjes een opslagtank voor schoonwater  gebouwd! Daarnaast hebben we op zelfgeorganiseerde voetbalclinics hygiëne-voorlichting gegeven (het hele dorp kwam daar steeds enthousiast naar toe). We moesten steeds met fietsen naar de werkplek, dat was best zwaar in de hitte, maar ook heel leuk!

In Ghana heeft elke groep mensen een soort opperhoofd; de chief. Door ons project zijn de chiefs van de verschillende dorpen dichter bij elkaar gekomen en zien zij ook het belang in van goede sanitaire voorzieningen. Kinderen blijven nu vaker op school, voordat de latrines er stonden plasten ze in de bosjes en kwamen ze daarna niet meer terug naar school. In de bosjes leven ook slangen dus het is nu een stuk veiliger.
Op project heb ik veel gepraat en gelachen met de lokale bevolking en heb ik ontdekt dat je met een klein beetje interesse in elkaar en elkaars cultuur en taal het super gezellig kan hebben!
Anneloes

Anne-Meike Spithoven over haar project in Myanmar:

Afgelopen zomer ben ik met World Servants naar Myanmar gegaan. Dit was voor mij al mijn 4e project. Wij hebben drie weken lang gebouwd aan een studentenhuis voor middelbare scholieren met een beperking. Deze scholieren worden namelijk vaak achtergesteld in Myanmar waardoor zij weinig kans hebben om zich te ontwikkelen.
Ik moet zeggen dat Myanmar voor mij nog geheel onbekend was. Ik durf hier in dit kerkblad wel te zeggen dat ik niet eens wist dat Myanmar een land was. Ik ben er achtergekomen door World Servants dat Afrika mijn hart heeft gestolen. Maar van Azië wist ik niks. Ik ging er dus heen met een geheel blanco idee, geen vooroordelen of verwachtingen. Daarnaast vond ik het extra spannend om te gaan, omdat ik mee ging als medisch leider. Hierover was ik toch wel onzeker en de spanning was zeker aanwezig voor mijn reis. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en heb ik mezelf en God kunnen vertrouwen om deze taak te volbrengen. Leren lopen op het water!

Eenmaal aangekomen in het onwijs prachtige Myanmar voelde ik me al snel thuis. De lokale bevolking is onwijs dienstbaar en liefdevol. Ze doen alles voor je. We zijn door de weken heen steeds meer bewust geworden van hun dienstbaarheid. Alles wordt geregeld, zelfs ons bed werd opgemaakt en onze pyjama's werden opgevouwen. De lokale bevolking en onze groep zijn steeds meer één geworden! In het begin was de lokale bevolking nog wat voorzichtig en bescheiden. Maar kwam steeds meer los en kwam er meer interactie. Zo onwijs gaaf. Het is God die ons verbindt!!! Het liedje "U maakt ons één" hebben we dan ook vaak gezongen. Ik vind het gaaf om samen de kerkdiensten mee te maken, er werden zelfs getuigenissen verteld van beide landen. Zo kan je ook weer veel van elkaar leren. Onze kaarsen van World Servants ( die jullie, gemeente van de PKN deze zomer hebben gebrand) branden daar nog steeds in de kerk.
We hebben veel kunnen bouwen. Eigenlijk alleen maar emmertjes doorgegeven met cement, zand en stenen. Daarnaast hebben we alleen de eerste en de laatste dag van het project regen gehad terwijl het in Myanmar regenseizoen is!!!! (Toch ook wel weer een knipoog van God)

De natuur is prachtig in Myanmar. Zoveel groen! Ons uitstapje door de rijstvelden zal ik niet snel meer vergeten! Ook zijn we heel vaak uitgenodigd door de lokale bevolking om bij hun te eten. Met zijn allen op de grond het traditionele eten gegeten. Allemaal bezweet, dat wel. Wat was het warm!

In Myanmar stikt het van de tempels. Overal waar je kijkt staat er wel een. Soms klein, soms wat groter. Allemaal van goud. De ene wat meer 'kitsch' dan de ander. Soms hadden we het idee dat we in de Efteling liepen. Boeddha's versierd met knipperlichten en sjaals met glitters. Myanmar is voor 95% boeddhistisch. Ik vond het toch wel heftig om te zien als christen. Mensen die beelden water geven, bloemen en rijst neerzetten. Ik weet niet heel veel van het boeddhisme, maar mensen moeten het echt verdienen. Ik kreeg toen echt het besef dat ik blij ben dat ik Gods liefde niet hoef te verdienen. God heeft zijn eigen Zoon gegeven in ruil voor ons. Wat een genade! Toch mogen we ook blijven bidden voor de mensen die daar leven!!

Ik heb echt een onwijs mooi en inspirerend project gehad! Ik heb weer veel kunnen leren en ik probeer mijn ervaringen weer uit te dragen naar de mensen om mij heen. Bedankt voor jullie steun en sponsoring. Ik waardeer dat enorm!

Veel liefs, Anne-Meike

Samen met Anne-Meike was Theo Meurs ook in Myanmar. Theo schrijft:

We hebben een mooi project in Myanmar gehad. Elke dag scheen de zon en het eten was erg goed en gevarieerd. De mensen zijn echt heel erg vriendelijk en dienstbaar, daar zouden wij Nederlanders nog een hoop van kunnen leren.

Het land en de cultuur zijn prachtig om te zien en te ervaren. Het bouwen ging ook goed, al hebben we voornamelijk emmers met zand en beton doorgegeven. Maar ook dat moest gebeuren. Mede door onze hulp komt er nu een opvanghuis voor jongeren met een beperking. Ik weet zeker dat de lokale partnerorganisatie er perfecte zorg gaat verlenen want het zijn werkelijk waar fantastische mensen.

Groeten, Theo

World Servantsgroep 2017

Inmiddels is voor volgend jaar een nieuwe groep ontstaan bestaande uit twee deelnemers: Anneloes de Weijer en Geert Roseboom.

Binnenkort kunt u de eerste acties tegemoet zien om de deelnemersbijdragen voor hun projecten in Haiti en Guatemala bij elkaar te werken.

De groepsbegeleiders Henni Versteeg en Cor Bakker, tel. 516130/0628446626;
email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.